فرمود: « اللهم ان لم تکن غفرت لنا فیما مضی من شهر رمضان فاغفرلنا فیما بقی منه» یعنی خدایا اگر در مدتی که از ماه رمضان گذشته ما را نبخشیدهای، در بقیه آن ما را ببخش.
دوستان ما میگویند دست از سر این ماه رمضان بردار. تمام شد پدرجان، تمام شد. مگر چند روز از ماه مبارک باقی مانده است؟ راست میگویند. هر سه شبی که میگویند یکی از آنها شبهای قدر است، گذشته و شما احیایتان را هم گرفتهاید. حالا افطاریهای باقی مانده را به خانه دوست و آشنا و اقوام میروید یا کسانی را که هنوز فرصت نکردهاید سر سفره افطار خانههایتان بنشانید، به خانههایتان دعوت میکنید.
بعضی از ما حتی منتظریم ماه رمضان تمام شود و به برنامههای عادی زندگی روزمرهمان برگردیم. بعضی حتی چک و سفته بیمحل از کسی داریم و منتظریم بعد از ماه مبارک، دودمان طرف را به باد بدهیم. بالاخره ماه رمضان است و طرف لابد زن و بچه دارد و خوبیت! ندارد. این چند روز هم میگذرد و بعد از ماه رمضان درسی به طرف میدهیم که...
استاد بزرگواری که حالا در کهولت سختی به سر میبرد، چند سال پیش روایتهایی درباره ماه رمضان میخواند و از عفو و رحمت خداوند میگفت. درباره شب قدر و فضیلتهای آن حرف میزد و وقتی شب قدر میگذشت، نقل میکرد که گفتهاند بعد از شب قدر، در شبها و روزهای پایان ماه مبارک، خداوند هر شب به قدر تمام کسانی که از ابتدای ماه دستشان را گرفته و گناهشان را بخشیده، به عدد آدمهایی که اوضاعشان را سر و سامان داده و به دیده رحمت به آنها نگاه کرده، به بندگان خود توجه میکند. هر شب به اندازه همه شبهای قبل از آن و شب عید که میشود منادی ندا میدهد: «آیا هنوز هم کسی مانده که خدا او را نبخشیده باشد؟»